Op zaterdagochtend 26 oktober was de clinic voorwaarts varen verzorgd door Kees Huisman .
De zon scheen en het was bladstil een mooi groepje van 8 leden hadden zich aangemeld waaronder een nieuw lid (Joke). Het is warm voor de tijd van het jaar.
Om 10.00 uur stond de koffie klaar en konden we van start met de theorie .W e kregen uitleg over de peddelslagen en opkanten van de boot.
Daarna gingen we gewapend met de peddel droog oefenen bij het parkeerterrein van de voetbal, daar hebben ze betonnen bankjes dat zich hier uitstekend voor leent.
Nadat de juiste zithouding en peddelslag waren getraind gingen we terug naar de loods om de kayaks op het gras te leggen waar we uitleg kregen over de verschillende kielvormen.
Om 12.00 uur tijd voor de lunch, we zochten buiten een plekje in de zon om ons broodje op te eten.
Het middagprogramma bestond uit praktijk dus iedereen in de boot en het water op .V oor de loods vaarden we heen en weer onder toeziende oog van Kees waarbij Frits de oefeningen voordeed.
De tijd vloog voorbij terwijl we leerden voorwaarts en achterwaarts peddelden , het oefenen van bochten, opkanten van de boot en 180 graden draaien. Als afsluiting gingen we slalommend over het water om al het geleerde nog een keer te herhalen.
Het was een heel gezellige en leerzame dag.
30 Augustus – 1 September 2024
Feestweekend na aanleiding van ons 40 jarig bestaand op de Camping Veerhof in Oostwoud.
Verslag van cursus KVA 2024
Om tijdens de rustige wintermaanden toch met de kanosport bezig te zijn heeft een aantal leden in de winter het theoretische gedeelte van de cursus Kanovaardigheid A van het Watersportverbond gevolgd.
In deze cursus zit een stuk theorie over kennis materiaal, veiligheid, vervoer en technieken. Ook de al wat meer ervaren kanovaarders onder ons staken toch nog weer wat extra kennis op over een goede tochtvoorbereiding en hoe te handelen bij onderkoeling of oververhitting.
In het voorjaar is bij de loods en bij het strandje in het Streekbos geoefend met het praktijkdeel. Technieken als voorwaarts varen, achterwaarts varen, zijwaarts verplaatsen, boogslagen, lage steun, remmen, gecontroleerd omslaan en onder water uitstappen werden uitgebreid geoefend. In tegenstelling tot wat de naam van de vereniging doet vermoeden, varen de meeste leden in een kayak. Het grote verschil tussen een kano en een kayak is dat de kajak van boven dicht is, met slechts een mangat in het midden. Om te voorkomen dat er tijdens het varen water in de boot komt, draagt de kajakvaarder een spatzeil wat om het mangat gespannen zit. Het is van groot belang dat de beginnend kajakvaarder leert om het spatzeil onder water los te kunnen maken voor het geval dat de boot onverhoopt omslaat. In de wintermaanden wordt dit ook geoefend in het zwembad.
De opgedane theoretische kennis werd zaterdag getoetst tijdens het examen, in de middag was het tijd voor het praktische onderdeel. Onder het toeziend oog van de examinator werden er op de natte ijsbaan van Lutjebroek de grote boogslagen gedemonstreerd, de soepel kerende boten vormden tussen de bloeiende waterlelies een mooi ballet. De smalle slootjes verderop waren een prima locatie om te laten zien dat de leden het zijwaarts verplaatsen en achteruit varen onder de knie hadden. Tot slot was het tijd om met boot en al kopje om te gaan, gelukkig had iedereen het onderdeel redden onder de knie en zat een ieder binnen mum van tijd weer veilig in de boot. Na een laatste kapseizing moesten de boten al zwemmend terug naar de loods worden gebracht. De examinator was tevreden en gaf alle deelnemers een dikke voldoende zodat zij hun diploma in ontvangst konden nemen.
Fotos van de avondvierdagse van 17-20 Juni 2024
Pinksterweekend 2024 in Winsum
Verslag PoseidonPinksterPeddel
Op vrijdagmiddag, 17 mei om 15 uur, verzamelden Anita, Tineke, Cathy en Frits zich bij de loods om de trailers te laden met de kajaks die nog mee moesten. Toen alles goed vast stond en er geen peddel vergeten was, vertrokken we naar het hoge Noorden. Door de wegwerkzaamheden rond Groningen reden we via Leeuwarden en Lauwersoog naar Winsum. Zonder file arriveerden we op de Camping Marenland.
We werden verwelkomd door de leden die op eigen gelegenheid reisden. Eerst de tentjes opzetten, de trekkershut inruimen, daarna nog een snelle warme maaltijd opeten en niet te laat naar bed. Want zo’n eerste nacht is altijd wat onwennig, is het niet het kraken van matrasjes of het snurken van de buren of het openritsen van tentjes voor nachtelijke sanitaire stop, of het iets te luid neuriën, de wandjes van tenten zijn en blijven erg dun. Ook het matrasje in de trekkershut kon nog wel een upgrade gebruiken. En..morgen, zaterdag, stond tenslotte de eerste tocht van ruim 22 km op het programma.
Anita en Tineke hadden alles perfect voorbereid en enkele, geplastificeerde, kaarten werden uitgereikt. Om 10 uur was iedereen klaar voor vertrek en peddelden we er vrolijk op los.
Groep 1 verkoos een kleinere ronde te varen om te testen of spieren en botten nog in goede conditie waren. Groep 2 vond het na het passeren van een mini-stuw (even uit de boot en er weer in) tijd worden voor een koffie-stop. In het prachtige Groningse land zaten we heerlijk in de zon weer nieuwe energie te tanken. Ook Milka (de hele lieve hond van Hennie en Fred) was blij om even lekker te kunnen rennen en even in het water te plonsen.
Alles weer inladen en daar gingen de peddels weer te water. Tja en toen kwamen er 2 uitdagingen op ons vaarwater. De eerste – voor mij onbekende – “Wip-Wap” stuw. Eem soort kantelklep waar je tegen aan moest varen, zodat die klep kan omklappen. Zo gemakkelijk ging dat echter niet en dus besloot Fred uit te stappen en de klep een handje te helpen. Dat ging stukken beter. De tweede uitdaging lag vlak daarachter in de vorm van een super-lage brug. Niet alleen erg laag, maar ook nog lang. Plat op je buik op de kajak en handen aan de railing of het plafond van de tunnel er doorheen schuiven. Ook de techniek van 2 kajaks die schuin tegen elkaar aan liggen werd toegepast. Helaas was de tweepersoonskajak van Hennie en Fred te hoog. Anita twijfelde geen moment en worstelde zich weer terug en sleepte vervolgens de tweepersoonskajak onder de brug door! Na een heerlijke (cappuccino met appelgebak en slagroom) stop in Garnwerd vertrokken we met een aantrekkend windje tegen richting Winsum. Wel nog even door een sluisdeur de sluis in en via een “Wip-Wap” de sluis weer uit. Bij deze “Wip-Wap” hielp Jaap iedereen veilig en zonder al teveel gekraak het Winsummerdiep op.
Na een prachtige dag varen was het nu tijd voor de aprês-peddelpraat. Met koude biertjes, rosé en nootjes werd het al snel gezellig en de zere handen en schouders snel vergeten. Na ampel overleg (helaas te snel voor Nico en Marleen, Nico was al lekker aan het koken)) werd besloten om de plaatselijke Chinees te overvallen. Van de overvloedige en smakelijke Indische rijsttafel werd genoten en na een ijsje of koffie werd de dag besloten met een kleine rondgang door Winsum, gevolgd door een Tikkie van Tineke die alles had betaald.
De eerste Pinksterdag vertrok het hele gezelschap, aangevuld met Martin, voor de tweede tocht. Nico en Marleen besloten het rustig aan te doen, maar hebben wel in de kajak gezeten. Zeker voor Nico eerst onwennig en even zoekend naar het juiste evenwicht. Bravo dat jullie hebben doorgezet en toch konden genieten van het Pinksterweekend. Karin en Jaap&Simone bleven aan wal en gingen wandelen of fietsen.
Na ongeveer 5 km arriveerden we in Onderdendam. Ook weer een mooi dorpje met een restaurant in de molen, maar helaas nog dicht. Dus koffie uit eigen thermosfles en wraps met zalm uit een zakje. Na enige discussie met de eigenaresse van het huis en blijkbaar ook de wallenkant mochten we toch wel een kwartiertje blijven zitten.
25 Februari 2024
Rondje Broek op waterland – Den Ilp van 21 km
7 Oktober 2023
Oefening met Reddingsstation Warder bij flink wat wind.
En nog een filmpje oud de oude doos. Oefening met de Reddingstation Wijdenes bij windkracht 6-7 in 2015
22 oktober 2022
Zwembadtraining in de Koet
Zwembadtraining nieuwe stijl
22 oktober was de eerste training in de nieuwe stijl waar Kees Huisman de training verzorgde. Het doel van de training is om leden zelfverzekerd en veilig te laten varen. Aandacht is besteed aan kniehoog in/uit stappen vervolgens de hoge en lage steunen en de juiste peddelslag.
Ook is uitgebreid aandacht besteed als je onverhoopt wel omslaat met de kano, de bijbehorende reddingen zoals de X-redding maar ook hoe je iemand kan redden als deze in het water belandt. Dus zeker goed om ook een les te volgen, is het niet voor je zelf dan wel om iemand te kunnen helpen. Al met al een hele leerzame middag in zwembad De Kloet.
16 oktober 2022
Voor de afsluitende tocht van dit jaar hadden we onszelf uitgenodigd bij Kanovereniging Edam. Zij hebben een mooi clubgebouw met grote loods aan het Oorgat. Het Oorgat ligt aan het water tussen de Zuiderzeesluis en het historische centrum van Edam. Vanaf de steiger kun je richting het Markermeer of naar de binnenwateren door de grachten van Edam of naar de Purmerringvaart.Nadat we van koffie en koek waren voorzien gingen we het water op, vergezeld door twee leden van Edam. Zij wezen ons de route op het water op deze prachtige herfstdag. Via de ringvaart kwamen we in de sloten rond Middelie . Een kudde nieuwsgierige koeien kwam op ons toe gehuppeld, we namen ter plekke een pauze in de boot om van hun gezelschap te genieten en een paar mooie foto’s te maken. De tocht telde drie overdragingen welke soepel verliepen. De middagpauze hielden we midden op een rustige weg waar we onze stoeltjes uitklapten. Het midden op de weg geparkeerde picknickende gezelschap zal een vreemde gewaarwording zijn geweest van de passerende voorbijgangers. We vervolgenden de mooie landelijke route naar Hobrede waarna we weer naar de basis terug peddelden. De dag sloten we af met een grote stapel versgebakken pannenkoeken. Het was al met al een zeer geslaagde dag, KV Edam bedankt voor jullie gastvrijheid!
3.09. -05.09. Zeevaardersweekend in Edam
Gestart vanaf het clubhuis van Poseidon en na de camping van Edam gevaren, via de overhaal in Broekerhaven.
26.03.2022
Voor de eerste keer zijn wij gastheer voor een tocht met leden van de TKBN. Met in totaal 27 kaakvaarders gingen wij vanuit ons Clubhuis het water op voor een rondje door de Streek, door Enkhuizen een door de Weelen.
Tochtje na de Kreupel, 25.09.2021 onder de leiding van Kees
Zeevaardersweekend vanuit Zwolle
Gouwe Stolpentocht
4 juli 2021 Eilandspolder
Om 8,30 verzamelden 7 leden zich bij de loods om een rondje
eilandspolder te varen. Deze tocht werd georganiseerd door Peter en
Milco. Eugene, Irene , Rene en Annuska laden de boten op de trailer
klaar voor vertrek. De opstap was in de Rijp op het parkeerterrein waar
ook Jaap en Simone zich bij de groep voegden. Met aangename
temperatuur vaarden we het dorp uit richting de polder met veel riet en
gras helaas weinig vogels gezien. Het was windstil en het werd al snel
warm maar een prachtige dag om de natuur te bekijken, bij
Schermerhorn vaarden we achter de huizen langs en konden zo de
mooie tuintjes bewonderen. Vlak voor de monumentale molens bij
Schermerhorn doken we de polder weer in, op zoek naar een goede
pauze plek. Rond 12.00 uur strijken we neer bij een aanlegsteiger en
hebben er dan al 11 km op zitten. Na de lunch volgen we de nrs op de
palen en na een smal slootje duikt er een haventje op met restaurant
waar we getrakteerd worden op een heerlijk ijsje.
We vervolgen onze weg en komen op een klein meertje waar het erg
rustig is, we nemen even een drijf pauze om ervan te genieten, daarna
is het nog een klein stukje varen, de temperatuur stijgt en met een licht
briesje in de rug worden we zo weer terug naar de Rijp geblazen, al met
al een mooie tocht van 21 km.
Iedereen bedankt voor de gezelligheid
En de organisatie bedankt voor de mooie tocht.
Zondag 13 juni, 2 e vaardag in de Biesbosch.
Om 9.00 uur vertrokken we met z’n allen(Anita, Anouschka,
Renée, Nico, Marleen, Klaas-Dirk, Linda, Jan de achtervaarder, Fred en Hennie) van minicamping De Geitenbrij te Hank naar de afgesproken plek, waar we Paul onze gids van deze 2 dagen weer zouden ontmoeten.
Deze vaardag ontbraken Peter en Sabine (de vakantievierders), Milco en Jan.
Deze dag voeren we door de prachtige wateren van de Biesbosch.
Omdat Paul al 20 jaar vrijwilliger was bij Staatsbosbeheer, liet hij ons varen door bijzondere
kreekjes die niet toegankelijk waren voor toerisme. Bevers zagen we niet, maar we zagen wel de diverse in-en uitstapplaatsen van de bevers en hun sporen, o.a. de platgetrapte oeverkanten en de kaalgevreten boomstammen.
Af en toe liet Paul ons stoppen, zodat hij wat geschiedenis over de Biesbosch kon vertellen, o.a. over de oorlog en hij liet ons ook de plek zien waar een gedeelte van de film”Het zwartboek”is opgenomen.
Door zijn connecties mochten wij ook aanmeren bij de Amalia Hoeve, waar wij hartelijk ontvangen werden door Henny , een vriendelijke vrouw van 78 jaar die daar sinds 20 jaar verblijft om het te bewaken tegen vandalisme en te onderhouden.
We mochten daar ook een kijkje nemen in de immens grote schuur, gezien de afwerking met zijn nostalgische tegeltjes in de koegang en groep, moet dit indertijd van een zeer rijke boer zijn geweest.
Inmiddels is de Amalia Hoeve een rijksmonument.
Na afscheid genomen te hebben en wat gegeten en gedronken te hebben, ging onze tocht weer verder door diverse mooie kreekjes. Met af en toe een informatief verhaal van Paul.
Na ruim een uur te hebben gevaren, belandden wij bij onze 2 e afspraak en stop. Alweer had Paul voor ons iets geregeld, dit keer mochten wij aan wal bij de boswachter, die op een eiland samen met zijn vrouw en 3 jonge kinderen woont.
Wij mochten op dit prachtige terrein een kijkje nemen.
Het was een prachtig stuk natuur met nog een apart verscholen huisje, waar diverse
onderzoeksgroepen gebruik van mogen maken.
Na afscheid te hebben genomen van de boswachter moesten we nog een uurtje varen naar de opstapplaats. Eenmaal de boten op de trailer te hebben geplaatst reden we weer richting camping de Geitenbrij.
Een deel van de groep ging inpakken en huiswaarts en een ander deel bleef nog een nachtje. Een prachtig vaarweekend met mooi weer in een mooie omgeving met onder begeleiding van een fantastische gids Paul en onze zorgzame achtervaarder Jan.
Fred en Hennie
Rondje vanuit Werkendam in de Noordwaard.
Direct nadat onze kanovereniging Poseidon zich aangesloten had bij de TKBN kregen we een vriendelijke uitnodiging van Paul Knaapen voor een weekend in de Biesbosch. Helaas moest ik op zondag werken dus voor mij was alleen de tocht op zaterdag een optie.
Zaterdagochtend heb ik de Bandijk en Steurgat in Werkendam ingetypt in mijn navigatiesysteem en gekeken waar ik uit kwam. Tot mijn verrassing moest ik vlak achter Gorkum zijn. En inderdaad op het aangegeven parkeerterrein stond Paul samen met Jan Zelf (mij bekend van een weekend aan de Brouwersdam met KVIJ) te wachten op de leden van Poseidon. Uiteindelijk hebben we met een stuk of 12 leden gevaren. Een gezellige groep waarbij afstand houden ook niet zo’n probleem was.
Noordwaard
Op de kaart van het parkeerterrein kregen we een uitleg waar we zouden gaan varen in de Noordwaard. Voor mij was dat een beetje een teleurstelling want ik had op de Biesbosch gerekend maar die bleek voor zondag op de agenda te staan (slechte voorbereiding van mijn kant). De Noordwaard is een nieuw aangelegd overloopgebied voor de Merwede met erg veel aandacht voor natuurontwikkeling.
Bloemen en vogels
De teleurstelling was al snel over toen bleek hoe mooi dit nieuwe overstromingsgebied is. Werkelijk een prachtige omgeving met veel bloemen en planten zoals vergeet-me-nietjes en lisdoddes. Ook kwamen we allerlei watervogels zoals ganzen, tureluurs, fuut etc. tegen. Voor mij was het geweldig om de leeuwerik weer eens te horen zingen. Geen wonder dat dit vogeltje zeldzaam is. Je moet ook af en toe stoppen met zingen in de lucht en voor jezelf en je jongen zorgen. Het hoogtepunt wat betreft het vogels kijken was tijdens de pauze. Er stonden verdacht veel vogelaars met grote telelenzen klaar en inderdaad na wat gegak van ganzen kwamen er twee enorme visarenden overvliegen.
Stilte en geen moterbootjes
De Noordwaard heeft nogal wat ondiepe slootjes. Kanovaren gaat er meestal wel goed maar motorbootvaren is vaak niet mogelijk dus dat is fijn en rustig varen. Je komt alleen wat andere kayakkers en open kanovaarders, waaronder ook wat huurders, tegen. Het gebied is heel geschikt voor beginnende kanovaarders. Denk er wel aan om je eigen eten en drinken mee te nemen. Veel horeca heb ik niet gezien.
Voor Paul was deze route niet helemaal bekend, dus we hebben nog een paar mooie extra slootjes gezien. Jan Zelf heeft de achtervaardersrol zeer serieus op zich genomen. We kwamen allemaal dik tevreden weer terug op ons beginpunt waarvandaan het grootste deel op weg naar camping Geitenbrei ging. Helaas moest ik weer naar huis. Gelukkig nodigde Paul me uit voor een tochtje in de oude Biesbosch op een andere dag. Ik ga zeker proberen om nog een keer met hem mee te varen.
West-Friesland
Wij hebben Paul uitgenodigd om een keer in West-Friesland (niet te verwarren met Friesland) langs te komen. Want als je als kayakker West-Friesland niet kent, moet je zeker een keer komen peddelen in de Lutjebroeker Weelen en Enkhuizen of van Andijk naar de Kreupel of over het Markermeer naar de Markerwadden. Onze vaarmogelijkheden zijn divers en bijna net zo mooi als die in de Noordwaard. Helaas is het hier in de slootjes wat minder rustig.
Paul en Jan van harte bedankt voor de uitnodiging en jullie hulp bij een fantastische dag varen met fijn weer!
Voor meer info zie: https://np-debiesbosch.nl/wp-content/uploads/2014/12/Kanoroutes-Brabantse-Biesbosch.pdf
Wij deden mee aan de nationale opschoon dag op 20.03.21.
Met 12 leden deden wij mee om de oevers van ons vaargebied en rond om het clubhuis op te schonen. Wij konden zo een heleboel troep verzamelen war voor die dag wel leuk was maar opzicht toch wel een triest gebeuren is.
Rondje Leusden
Op zondag 11 oktober voeren we met 14 mensen het rondje Leusden. Een prachtige kanoroute iets ten zuiden van Amersfoort. Bij het begin van de tocht beloofde het al een mooie route te worden, de zon scheen door het prachtige herfstbos heen, dat hadden we niet meer durven hopen na een regenachtige week.
Dat het een tocht met vijf overdragingen zou worden was ons al verteld, maar het viel mee dat er overal goed begaanbare steigers waren. Dat het er uiteindelijk zes zouden worden kwam omdat het water blijkbaar hoger stond dan bij het voorvaren een maand eerder; een aantal durfden het aan om plat voor-of achterover gebogen onder een wel heel lage brug door te varen, de rest koos eieren voor z’n geld en besloot toch maar even uit te stappen.
De route bestond uit twee met elkaar verbonden wateren: de Heiligenbergerbeek die door een mooi bos en natuurgebied vol kwetterende eenden slingert en het Valleikanaal. Dit kanaal loopt langs de bekende Grebbelinie, al in de 18de eeuw gegraven, met oude bunkers en verdedigingswerken.
Halverwege de ca 16 km lange route hebben we met z’n allen een stop gehouden om even wat te eten, we werden zelfs nog verrast met lekkere appeltaart. Daarna viel de groep weer in kleinere groepjes uiteen, wat op zich wel efficiënt werkte bij de overdraagplaatsen, zo maakten we ruimte voor elkaar en kon ieder in z’n eigen tempo varen. Helaas toch een paar buien in de middag, maar al met al viel dat best mee en hadden we toch weer een hele mooie dag gehad.
19 september 2020
Tochtje Bergermeer en Alkmaar georganiseerd door Simone en Jaap.
Een 24-uurs vakantie, 25+10 kilometer gevaren
Het verenigingsweekend dat we zouden houden in Sneek ging vanwege de Corona-perikelen niet door, maar varen met zn tweeën mocht wel, dus besloten Anita en ik onze eigen 24 uurs vakantie te maken. Zaterdag werden we met de kajaks op de trailer weggebracht naar het strandje van Schellinkhout. Het was daar druk met windsurfers die hun kunsten vertoonden op de golven, want het stond windkracht 4. Dat betekende voor ons dat we flink moesten peddelen voordat we de bocht in zuidelijke richting konden nemen. Na een uur hielden we onze eerste pauze op het strandje van Wijdenes, en kon ik even bijkomen van mijn eerste ervaring op groot water met matige wind. We vervolgden onze tocht naar Broekerhaven, nu met de wind in de rug, een intensief stuk, zeker voor ondergetekende poldervaarder. Bij Broekerhaven sleepten we onze boten de wal op, we konden geen gebruik maken van de overhaal, maar zonder al te veel moeite konden we onze boten overdragen naar de polder alwaar we de ons bekende route naar de loods vervolgden. Daar onze kampeerspullen gepakt en verder gepeddeld de polder in op naar onze kampeerplek. Tijdens onze donderdagse vaartochten waren we er al vaak langs gevaren, een klein rond eilandje van nog geen 30 m2, aan de randen begroeid met wilgen die aan alle kanten over het water hangen. We hadden de eigenaar van te voren om toestemming gevraagd om daar een nachtje te kamperen en dat was geen probleem. Als je bij de Lutjebroeker Weel zo’n 1,5 kilometer richting Enkhuizen vaart is het niet te missen. De enige voorziening is een vuurplek, waar we nadat we onze tentjes hadden opgezet en wat te eten hadden en klaargemaakt, een mooi vuurtje hebben gemaakt. Toen ik ’s nachts nog even de tent uitging om te plassen zag ik een prachtige sterrenhemel die ik al lang niet meer zo helder had gezien en in de ochtend genoten we van alle vogelgeluiden om ons heen.
Na ons ontbijt vaarden we ons bekende rondje verder naar de Enkhuizer binnenstad, de zon scheen al lekker en we kwamen nog meerdere vroege vogel kanovaarders tegen, terwijl er nog geen motorbootjes te bekennen waren. Heerlijk om zo door de ontwakende stad te peddelen, we spotten zelfs nog twee ijsvogels en konden een duif bevrijden die met zijn vleugel in een stuk visdraad was blijven hangen. Tegen 12.00 uur waren we weer terug bij de loods, heel voldaan over deze 24-uurs vakantie.
Irene
Amsterdam Light Festival 2019/2020
4 januari 2020
Met een klein gezelschap gingen we naar Amsterdam om het Amsterdam Light Festival per kano te bekijken. Tijdens dit festival zijn de grachten en en de binnenstad prachtig verlicht en kunstenaars vanuit de hele wereld creëren speciaal voor dit festival lichtkunstwerken. Wij wisten een handige plek aan de Amstel waar we de trailer konden parkeren en de kano’s te water konden laten. Zo gauw we in onze boot zaten was het al een belevenis. Richting de stad vaar je langs honderden woonboten die een plekje in de Amstel hebben en vanuit je kano kun je daar mooi naar binnenkijken. Al snel doemden de gebouwen van het Amstel Business Park voor ons op en volgden wij de bocht naar links richting de stad.
Aan de linkerkant zagen we het prachtig verlichte voormalige Raadshuis van Nieuwer-Amstel, hoe vaak ben ik daar al niet met de auto langsgereden, maar pas nu vanaf het water zag ik hoe mooi dat gebouw daar staat, ooit gebouwd tegen de buitengrens van die gemeente om de grens met Amsterdam duidelijk aan te geven. Bij de Amstelsluizen begon de echte route, we vaarden gelijk door een kunstwerk heen. Van alle kanten zagen we lichtflitsen en werden we als het ware gefotografeerd door bezoekers aan de kant. Richting de mooie Magere Brug werd het steeds drukker en belandden we uiteindelijk in een soort stoet van rondvaartboten die hun bezoekers ook het Festival lieten zien. We moesten overal goed opletten, want het was druk, zeker bij enkele smalle bruggen en in je kano ben je dan best wel klein, maar het is allemaal prima gegaan. We vervolgende onze route in een grote ronde om Artis heen om uiteindelijk bij het Scheepvaartmuseum uit te komen. We vaarden langs het imposante VOC-schip de Amsterdam en het Nemo in het Oosterdok. En kwamen uiteindelijk via de Hermitage en Carré weer op de Amstel.
Grappig was dat we zelf ook een soort attractie waren, we hadden onze kano’s versierd met feestverlichting en zijn door heel wat bezoekers op de foto gezet. Zelfs de crème de la crème in het Amstelhotel stond op van hun stoel tijdens het diner om naar ons te kijken. Ik ben er van overtuigd dat wij vanuit onze kano’s het festival op de beste manier konden beleven en voldaan over deze mooie avond kwamen we rond 23.00 uur dan ook weer bij de loods aan in Grootebroek.
Mei 2019
Weekend in de buurt van Dordrecht aan de Wantij
Met een tocht door de Bieschbosch en een tocht door Dordrecht.
Afsluittocht Eilandspolder, 21.10.2019
Wij zijn in De Rijp gestart en hebben een leuk rondje van 18 km via Graft, Driehuizen, Noordeinde en Grootschermer gevaren. En dat alle bij mooi windstil sonnig herfstweer.
Rondje Andijk – de Kreupel – Medemblik (Jan Dijkstra)
Zondag 7 april 2019,
een weekend met meerde Peddelpraat activiteiten, gingen vijf Peddelaars (Ruud van de Argonauten uit de Rijp en Kees, Andre, Peter en Jan van Poseidon uit Grootebroek) op pad voor een rondje van 22 km. Het weer was erg mooi voor de tijd van het jaar en we begonnen het eerste stuk naar het Noorden met 3 Bft tegen. Niet zo ver van de dijk voor Andijk konden we het observatiehuisje van de havenmeester op de Kreupel al zien. De golven vielen mee en we konden lekker doorvaren met dit vijftal.
Na ruim een uur peddelen kwamen we aan in een, op de vogels na, vrijwel uitgestorven haven op de Kreupel. Er lag een zeiljacht met een vogelliefhebber gezien de professionele kijker op de steiger. De havenmeester was nog in winterrust.
Na wat eten en drinken en het strekken van de benen ging het verder richting Medemblik.
Voor Medemblik moesten we ten noorden van de zeilwedstrijdbanen langs. De noordelijkste was in gebruik door een enorme vloot Lasers (een eenpersoonszeilbootje). Leuk om te zien hoe er met de bootjes gevaren werd.
Daarna kwamen we in het zicht van het stadje de Friesland tegen. De Friesland is de oude veerboot van Terschelling die nu in het rondje stoomtram Hoorn – Medemblik, veerboot Medemblik -Enkhuizen en NS-trein Enkhuizen – Hoorn zit. Theo de schipper is een bekende van me en ik weet dat hij een beetje nerveus wordt van kleine bootjes en kano’s. Dat is ook niet gek met zo’n hoog en moeilijk bestuurbaar schip. We zijn maar ruim achterlangs gegaan. De boot zat goed vol met toeristen die ook genoten van het mooie weer.
Achteraf hoorde ik dat Kees de Friesland opgeroepen had via de marifoon. Dat had hij kennelijk ruim op tijd gedaan, want Theo had ons helemaal niet gezien. Theo was verbaast dat een kanovaarder een marifoon gebruikt, maar hij was er wel blij mee.
De haven van Medemblik was gelukkig niet druk en we konden rustig foto’s van het kasteel Radboud maken.
Op de foto zie je het niet zo goed, maar het was prachtig zonnig weer met bijna 20 graden.
Nadat we wat gegeten, gedronken en wat bijgekomen waren, was het tijd voor de laatste etappe naar Andijk. We gingen mooi tussen de wedstrijdbanen en de wal door. We hadden een schitterend uitzicht op een vloot zeilboten met mooie gekleurde genakers (een soort ballonfok).
Toen zagen we iets merkwaardigs. Er lag een catamaran met de voorpunten omhoog in het water. We hoorden een hoop geroep en gelach. Daarna kwam er ons een speedboot voorbij van de wedstrijdcommissie. We dachten dat die ging helpen maar ze gingen er met grote snelheid langs.
Aangekomen bij de Catamaran bleek dat er drie jongens op zaten, die bij gebrek aan wind, maar wat anders waren gaan doen. Het was komisch om te zien. De ene keer lag de boot op zijn kant en dan weer meet de voorpunten omhoog. De jongens hadden er duidelijk lol in. Hulp was niet nodig en voordat we verder voeren lag de catamaran alweer goed.
Al met al was het een prachtige tocht. Zonde dat er niet meer mensen mee waren. Ik had 24,7 km op de teller staan. Hopelijk gaan er komend jaar meer mensen mee.